Efe gitti... az önce yolcu ettim, el salladım, biraz ağladım, su bile döktüm otobüsün arkasından. Ailesinin yanına gitmesi gerekti, pazartesi dönücek. özlicem aslan parçası sevgilimi. iyi de olacak aslında, her daim göt göteyiz! sıkıldık diyemem ama bu moddan çıkmamız gerekiyordu. evet evet iyi oldu. az sonra anlatacağım olaydan sonra evet ipek haklıymışsın diyeceksiniz.

Ben malumunuz maymun iştahlı bir bünyeye sahibim. tutturdum ben italyanca öğrenicem diye. adamlar alışkın bana, o kursa çok kez kaydoldum ama gitmedim, senetler olduğu içinde götümün korkusundan tonla para ödedim hep. bu sefer konuştum baştan, italyanca bu boru değil, birkaç derse girerim, yerse devam ederim diye. kabul ettiler. gittik efeyle bana pokemonlu defter bile aldık, nasıl hevesliydim taa ki derse girip beceremiceğimi anlayana kadar. 15 dakika dayanabildim, efeye mesaj attım.

ipek : sevgilim, ben seni çok özledim,boşverelim yahu italyancayı falan,herkes italyanca mi biliyor sanki, hem ne işime yarıcak ki? sen en iyisi gel al beni.

(3 gün boyunca italyanca kadar muhteşem dil mi var bee diye çemkiren ben değildim sanki, feci utandım şimdi)

efe : hayatım atla bi taksiye gel işte, yorma beni.

ipek : iyi !!!!

efe : yorgun olmasam gelirim biliyorsun,tafra yapma bana.

ipek : tafra yapmadım, iyi tamam gelirim işte diyorum!!!

efe : o ünlemler neydi? 3. boğaz köprüsünün bacakları mı?

İpek : farkında olmadan yapmışım !!!!!!

efe : farkında olmadan öperim:=)

ipek : bok öpersin hadi addio efe addio !!!!!!! (görüşürüz dedim, pek havalı yahu)

Bu mesajların sonunda ben derste kalmaya devam ettim. efe eve döneceğimi sandığı için beklemiş beklemiş gitmeyince merak etmiş. telefonumu da kapatmısştım derse konsantre olmaya çalışıyordum, efecik çıldırmış. yorgun haliyle çıkmış gelmişş,kıyamammm, nasıl da üzüldüm:ppp

Bunu şimdi niye anlattığımı anlamışsınızdır. kendimize ait bi hayatımız kalmadı pek. ben ipek değilim o efe. biz hep ipekle efeyiz. banyo yaparken bile adam yanımda olsun istiyorum. klozetin üstüne otursun öyle konuşsun benle boş boş, sesini duymadığım anda çıldırıyorum. o da öyle aslında o kahrolası maçlar dışında.

şimdi ben ipek olduğumu hatırlayıp tek başıma sinemaya,tiyatroya gitmeyi, odunpazarına gidip çılgınlar gibi fotograf çekmeyi, kızkıza oturup dertleşmeyi, onları bize çağırıp onlara yemek yapmayı istiyorum. haa bi de efe yokken yatakta enine yatıyorum yaa. en keyiflisi bu galiba:=) yine de çabucak gitsin gelsin efecan, dayanamam fazlasına, çok özlerim, ağlarım. çok seviyorum onu, henüz 1 hafta oldu ama bizi okuyan, yorum yapan sizleri de. öpücükler.

ipek !!! ( biri bana yapma diyince bişiyi, neden böyle oluyor? cidden istemsiz yaptım o bacakları:=) muck efe !!!!!!!!!!!!